Χρειάζεται λίγος χρόνος να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη στο Τριήμερο Υπεράσπισης του Πηλίου από την Αιολική Βιομηχανία, ώστε να σας το περιγράψουμε.
Δεν είναι η συγκινητική προσέλευσή σας.
Δεν είναι η υποδειγματική ευγένεια και σεβασμός σας προς τα χωριά, αναμενόμενο άλλωστε.
Δεν είναι ότι η υπεράσπιση του βουνού μας μετατράπηκε σε μια γιορτή για τα χωριά και έβλεπες τις πλατείες γεμάτες κόσμο και χαμόγελα.
Δεν είναι ότι διαδόθηκε ο φυσικός και πολιτισμικός πλούτος αυτής της γωνιάς του Πηλίου.
Είναι ότι στους χωριανούς, ήδη τους λείπετε…
Φωτορεπορτάζ και αράδιασμα αυτού βιώματος τις επόμενες μέρες, για να συνέλθουμε λίγο… Συγγνώμη για ότι δεν καταφέραμε να έχουμε στην τελειότητα. Πολλές οι λεπτομέρειες και ένα πρωτόγνωρο γεγονός-πείραμα για αυτά τα αδικημένα χωριά.
Τα παιδιά της συνέλευσής μας, που δουλέψαμε για αυτό το τριήμερο, η Μερόπη, η Χριστίνα, η Αλεξία, η Ζωή, η Κωνσταντίνα, η Μαρία, ο Ηλίας,η Θέτις, ο Αλέξανδρος, ο Απόστολος, ο Χρήστος, ο Γιάννης και ο Γιώργος, ειλικρινά σας αγαπάμε!
