“Παγκόσμια μέρα βουνού”, αποφάσισε ο άνθρωπος για σήμερα και τα βουνά δεν ξέρουν εάν θέλουν να γελάσουν ή να κλάψουν. Γιατί τα βουνά, είναι εδώ για εμάς κάθε μέρα, κάθε στιγμή που τα χρειαστήκαμε. Μας αγκάλιασαν, μας έθρεψαν, μας προστάτεψαν, μας ηρέμησαν. Έχεις προσέξει ότι μόνο πάνω σε αυτά, άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, θα ανταλλάξουν μια καλημέρα;
Για αυτό και εμείς σήμερα, διασχίσαμε τον άρχοντα του απειλούμενου νοτίου Πηλίου, το μυστηριακό Τισσαίο. Να του υποσχεθούμε ότι δεν θα το αφήσουμε μόνο του. Με λιακάδες και βροχές, θύελλες και νηνεμίες, θα είμαστε πάντα δίπλα του, όπως ήταν και αυτό για εμάς. Όσο και αν γίνονται τα βήματά μας αργά και επικίνδυνα. Μα κάθε βήμα μας προσεκτικό σαν χάδι. Κάθε βήμα ένα “ευχαριστώ” και ένα “θα τα ξαναπούμε…”
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
