Μια ρωμιοπούλα στην αυλή, στον πάγκο καθισμένη
τη μάνα της αντιμιλεί, τη μάνα της μαλώνει.
– Πάρτονε, κόρη μου, τον Τούρκο άντρα.
– Δεν τονε παίρνω τον παλιόμαγκα.
– Πάρτονε, κόρη μου, έχει καΐκι,
θα σε πηγαίνει στη Σαλονίκη.
– Πουλάκι γίνομαι, στα δάση μπαίνω,
τον Τούρκο άντρα δεν τονε παίρνω.
– Πάρτονε κόρη μου, έχει καράβι
θα σε πηγαίνει και στο σεργιάνι.
– Δεν τονε παίρνω, δεν τονε θέλω,
πέρδικα γίνομαι στα δάση μπαίνω.
– Πάρτονε, κόρη μου, έχει βαπόρι,
θα σε πηγαίνει Σμύρνη και Πόλη.
– Ψαράκι γίνομαι, θάλασσα πλέγω,
τον Τούρκο άντρα μου δεν τονε παίρνω.
Στο Πήλιο τις επόμενες μέρες ο Αν. Υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας και κάπως έτσι θυμηθήκαμε μια παραλογή από τον Λαύκο. Αύριο στην Αργαλαστή, Παρασκευή στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας και Σάββατο στις Μηλιές. Θα τάξουν πάλι οι κυβερνητικοί να ηρεμήσουν πνεύματα, θα εμφανιστούν μετά και οι “επενδυτές” με τα λεγόμενα “αντισταθμιστικά μέτρα” για την λεηλασία της γης και της ελευθερίας. Σχολεία, ασθενοφόρα, δρόμους και δουλειές, κάτι τέτοια έχουν πρόχειρα στην ατζέντα τους.
Οι παραλογές είναι από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές δημιουργίες του λαού μας. Δημιουργημένες στην φύση, η οποία καλλιεργούσε φαντασία προσφέροντας ψυχική ευφορία, αποτελούσε και την κρυψώνα όποτε εμφανιζόταν εχθρός.
Η λεηλασία της φύσης είναι η μόλυνση της σκέψης. Τα χρόνια πέρασαν και εμπεδώσαμε πια, πως οι τακτικές τους ίδιες αιώνες τώρα, μα σε ποτάμια θάλασσες και βουνά των λαών, ο εχθρός δεν είναι από Τουρκία η Αλβανία, αλλά από πολυεθνικές, τράπεζες και υπουργεία.