Το ευλογημένο δέντρο. Που μας προστατεύει από τις πυρκαγιές και με το πλούσιο δίκτυο των ριζών του συγκρατεί τα νερά από τα χιόνια του χειμώνα, για να έχουμε γάργαρες πηγές και το καλοκαίρι.
Οι οξιές άρχισαν να ξυπνάνε και να μας χαρίζουν το πιο όμορφο πράσινο από τον κύκλο ζωής της φυλλωσιάς τους. Να καλωσορίσουν τους τσαλαπετεινούς και τα αηδόνια, για να μείνουν και να φωλιάσουν.
Βγείτε στα μονοπάτια των βουνών, γνωρίστε τα. Καθίστε στα καφενεία τα χωριών να πιείτε ένα καφέ ή ένα τσιπουράκι. Συζητήστε με του κατοίκους, πείτε τους ότι είμαστε εδώ και ενημερώστε τους για την καταστροφή που έρχεται. Εάν δεν ενδιαφερθούμε, την φύση που αναζητάμε για να ξεσκάσουμε, θα την χάσουμε για πάντα!
Φωτογραφία από την χθεσινή μας βόλτα, στα όρια Βόρειου Πηλίου με Μαυροβούνι, στο τμήμα Γούρας – Άνω Κερασιάς. Και λίγη μουσική αφιερωμένη στoυς ήχους ενός δάσους οξιάς https://www.youtube.com/watch?v=Ttkl0h6PQog
